Żółw czerwonolicy (Trachemys scripta elegans) jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych i popularnych gatunków żółwi hodowanych w domach na całym świecie. Jego charakterystyczne czerwone paski po bokach głowy stały się symbolem tego gatunku, co sprawia, że jest łatwo rozpoznawalny nawet dla osób, które nie mają dużej wiedzy na temat gadów. Żółw czerwonolicy pochodzi z Ameryki Północnej, ale dzięki swojej popularności jako zwierzę domowe, znalazł się na wszystkich kontynentach, w tym także w Polsce.
Niestety, popularność żółwia czerwonolicego jako zwierzęcia domowego ma swoje ciemne strony. Wiele osób, które decydują się na jego zakup, nie jest świadomych długowieczności tego gada oraz jego potrzeb. Żółwie czerwonolice mogą żyć nawet do 30 lat, a ich hodowla wymaga odpowiednich warunków, takich jak duże akwarium, odpowiednie oświetlenie oraz zróżnicowana dieta. Zdarza się, że kiedy zwierzę dorasta, jego właściciele decydują się na wypuszczenie go na wolność, co stwarza poważne zagrożenie dla lokalnych ekosystemów.
Żółw czerwonolicy jest gatunkiem inwazyjnym, co oznacza, że wypuszczony na wolność, może zaszkodzić rodzimym gatunkom. W wielu krajach, w tym w Polsce, żółwie czerwonolice, które uciekły lub zostały wypuszczone przez swoich właścicieli, zaczynają się rozmnażać i wypierać lokalne gatunki, takie jak żółw błotny. W konsekwencji, w niektórych miejscach prowadzone są działania mające na celu kontrolowanie populacji żółwia czerwonolicego oraz ograniczanie jego wpływu na lokalne środowisko.
Decyzja o hodowli żółwia czerwonolicego powinna być dobrze przemyślana. To nie tylko zwierzę, ale również odpowiedzialność na długie lata. Przyszli właściciele powinni zdawać sobie sprawę z wymagań tego gatunku i upewnić się, że są w stanie zapewnić mu odpowiednie warunki do życia. Jeśli jednak ktoś zdecyduje się na przyjęcie żółwia czerwonolicego pod swój dach, może cieszyć się towarzystwem fascynującego gada, który będzie wiernym kompanem przez wiele lat.